ဟုိတေလာက သားရဲ႕ ေခါင္းမွာ အနာစိမ္း ၃ ခုေလာက္ ေပါက္တယ္။ အင္ျပင္ေတြ ထတယ္။ ေဆးခန္းသြားတယ္။ အင္ျပင္ထတာကေတာ့ အလားဂ်စ္ေၾကာင့္လုိ႔ ေျပာတယ္။ လိမ္းေဆး ေသာက္ေဆးေတြ ေပးတယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြမွ သံခ်ေဆး ေပးမယ္လို႔ ဆုိတယ္။
အင္ျပင္ေတြကေတာ့ နာရီပုိင္းပဲ ေပါက္တယ္။ အနာစိမ္း ေဆးလိမ္းေပးတယ္။ ေသာက္ေဆးေတြထဲမွာ အ၀င္ဆုိးတ့ဲေဆးရည္ကုိ မတုိက္ျဖစ္ဘူး။
အနာစိမ္းေတြ ေပ်ာက္ပါတယ္။ ေပ်ာက္ေပမယ့္ ေခါင္းမွာ၊ ခါးမွာ အနာစိမ္း သုံးေလးငါး ခုေလာက္ ေပါက္တယ္။ အဲဒီကာလမွာ ၃ ရက္ေလာက္ ဆက္တုိက္ ၂၄ နာရီ ဂ်ီက်ဖူးတယ္။
ညသန္းေခါင္ တေရးႏုိးလည္း ထျပီး ဂ်ီက်တယ္။ ကုိယ့္သားမွ ဟုတ္ပါေလစလုိ႔ေတာင္ ထင္မိတယ္။
သေက္သာ ေပ်ာက္ကင္းခ်ိန္မွာေတာ့ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြား၊ လိမ္မာသြားျပီ။
ဟုိတေလာက အေျပာင္းအလဲ ႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္သြားရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္ေတာ့ အနာစိမ္းေၾကာင့္ျဖစ္မယ္လုိ႔ သားေမေမက ခန္႔မွန္းတယ္။
လူႀကီးေတြ အနာစိမ္း ၁ ခု ေပါက္ရင္ေတာင္ အေတာ္ ခံရတာ .... ဒီေကာင္ေလး တခ်ိန္တည္း အမ်ားႀကီးေပါက္ေတာ့ စိတ္ေတြတုိၿပီး ဂ်ီက်တာျဖစ္ႏုိင္တယ္ တ့ဲ။
စကားလည္း နည္းနည္းပဲ တတ္ေသးေတာ့ သူ႔ခံစားခ်က္ကုိ ထုတ္မေျပာနုိင္ဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း နာတာကုိ နာတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာနုိင္ျပီဆုိေပမယ့္ မေျပာဘူး။ မေျပာေတာ့ ခက္ကုန္တာေပါ့။
အနာစိမ္းေပါက္တ့ဲအခါ အတဲြလုိက္မေပါက္ရင္ ေကာင္းမွာပဲ။
ေျပးရင္း ေဆာ့ရင္းနဲ႔ ခါးက အနာစိမ္း သြားထိတုန္းက ေအာ္ငိုေသးတယ္။ ေဆးလည္း အလိမ္းမခံဘူး။ သူအိပ္တ့ဲအခ်ိန္မွာလိမ္း၊ ေခ်ာ့ျပီးလိမ္း။
ခုေတာ့ အနာစိမ္းေတြ ေျပးပါျပီ။
(ဓာတ္ပုံကုိေတာ့ အနာစိမ္း မေပါက္ခင္ ၂ ပတ္ အလုိမွာ ရုိက္ထားတာ။ သႀကၤန္တြင္း။ သထုံ။ လူမေၾကာက္တ့ဲ ႏြားေပၚ ခဏ တင္ထားေပးတာ)
No comments:
Post a Comment